در شرایطی که واژه روشنفکر» عملا به بازیچه ای برای احمق خطاب کردن مخاطب و انتلکت» صرفا برای تمسخر و تخریب قشر توده ای و اقلیت استفاده میشود،من سعی میکنم تمام قد در خدمت این دو واژه باشم و هرچه دارم و ندارم را روی داریه بریزم و تلاش کنم تا روزی روشنفکر و انتلکت خطاب شوم.معنای واژگان در طول تاریخ از بدو خلقت آنها تا به امروز تغییر نکرده است و این تغییر رویه،اساسا بخاطر تغییر رویکر جامعه و سطحی شدن دانش و در دسترس قرار گرفتن اطلاعات میباشد.و الا کیست که نداند همین پنجاه سال پیش این مملکت چندین و چندتن روشنفکر و انتلکتوئل به خود دیده است؟ چطور آن زمان این واژه از اهمیت بسزایی برخوردار بود و الان اَخ اَخ شده و مردمان ازش فراری؟!
تا دیروز در رویای شاملو و براهنی و آل احمد و رویایی و کسروی و بیضایی و سروش و که که شدن یخه جر میدادیم،اما حالا از بیان این الفاظ هم میترسیم و چه بسا ترس از مردم جاهل،نسبت به ترس از دولت قاتل،بدتر و شنیع تر است.
اما در اصل،کارکرد کلمه در زمان نیست که به آن ارجحیت میبخشد،بلکه معنای ثبت شده برای آن است که هویت و نسبتش را با هستی مشخص میکند.در تمام دایرة المعارف های زنده و معتبر دنیا هم بگردید هیچ طعنه و توهینی در دو کلمه مذکور یافت نمیکنید.حالا گناه من چیست که عاشق روشن فکری هستم؟ باید همه جا توضیح بدهم که آقاجان اون روشنفکر نه اون روشنفکر»
خنده دار نیست؟این و آن ندارد که این بدمذهب،چه شد که اینقدر سخت شد نمیدانم ولی حسابی کلافه ام
درباره این سایت